Ervaringsdeskundige Bas helpt samen met zijn vader en een ondernemer verslaafden uit de put

Met lede ogen zagen ze het aantal verslavingen in de Westelijke Mijnstreek en Parkstad steeds verder toenemen. Om iets terug te kunnen doen voor de regio’s waar ze opgroeiden of werkten, richtten Bas en Jos van Bokhoven uit Heerlen en Marco Geurten uit Sittard precies een jaar geleden Zuyderwende in Heerlen op. Deze instelling is er voor mensen die verslaafd zijn aan onder meer drugs, alcohol of gamen.

Isolement
Nu is deze hulp harder nodig dan ooit, vindt Bas. „Door corona zitten veel mensen gevangen in een isolement. Onder alle leeftijden – zoals jonge studenten – nemen depressies toe. Mede daardoor wordt er sneller naar middelen gegrepen.”

Naast individuele gesprekken heeft Zuyderwende onder meer twee dagbehandelingen voor maximaal tien cliënten per groep, legt Jos van Bokhoven uit. „We houden het bewust kleinschalig, om zo een familiaire sfeer met persoonlijke aandacht te creëren. Onze groepen krijgen zeven tot dertien weken lang, vijf dagen per week therapie.”

Toezicht
In de avonduren en in het weekend mogen cliënten naar huis of naar een opvangplek waar ze onder toezicht kunnen blijven eten en slapen, vult Geurten aan. „Als mensen bijvoorbeeld bang zijn dat ze in de verleiding komen om naar middelen te grijpen, kunnen ze op deze plek terugvallen. Of en hoelang je daar gedurende de therapie verblijft, bepaal je zelf. Ook mag je het aantal dagen op- en afbouwen.”

Met deze setting willen de heren hun cliënten zo veel mogelijk vrijheid geven, legt Bas uit. „Zo blijven ze ook actief in hun dagelijks leven. Wanneer zij hierin lastige situaties tegenkomen, kunnen ze die met ons bespreken, zoals je dealer tegen het lijf lopen. Door deze aanpak leren ze zich kwetsbaar opstellen, omgaan met emoties en voorkom je dat mensen na de behandeling in een gat vallen.”

Huisartsen
Om dat laatste tegen te gaan, heeft Zuyderwende tevens korte lijntjes met meer dan vijftig huisartsen in de Westelijke Mijnstreek en Parkstad, vertelt Geurten. „Vaak zie je dat cliënten voor een behandeling zo’n twee tot drie maanden moeten wachten op een intake, waardoor de kans dat het de verkeerde kant op zal gaan zeer groot is. Samen met de huisartsen zorgen we ervoor dat mensen vrijwel direct op gesprek kunnen komen.”

De mannen weten waar ze het over hebben. Alle drie hebben ze een persoonlijke reden waarom ze deze instelling zijn gestart. Van zeer dichtbij zag Geurten in de Westelijke Mijnstreek complete gezinnen uit elkaar vallen door verslavingen. „Ik was directeur van een grote energiedrankfabriek in Sittard met vierhonderd medewerkers. Na het verkopen van dit bedrijf wilde ik wat betekenen voor mensen die hiermee kampen in het gebied waarin ik ben opgegroeid. Bij Zuyderwende kan dit en zet ik mijn ervaring uit het bedrijfsleven in.”

Cocaïne
Voor zoon Bas kwam het nog dichterbij: hij was zelf verslaafd aan cocaïne en alcohol. „Ik loog alles bij elkaar om aan drugs te komen. Toen ik zelfs mijn vrouw en kinderen hier niet meer door kon zien, zocht ik hulp. Na jaren therapie is alles goed gekomen: mijn vrouw en ik zijn weer samen, ik kan mijn zoon en dochter weer knuffelen en heb een prachtige baan.”

Bas staat als therapeut voor de groepen in Zuyderwende. „Ik kan me goed in hen verplaatsen en herken direct wanneer ze liegen of manipuleren, waar ik hen dan kalm mee confronteer. Ook kijk ik naar wat er achter het drugsgebruik zit. Het grijpen naar middelen is namelijk vaak een reden om iets niet te hoeven voelen, zoals rouw maar bijvoorbeeld ook ADHD.”

Trots
Eén ding wil hij nog benadrukken. „Ik was nooit gekomen waar ik nu ben zonder de grenzeloze liefde van mensen om me heen.” Hij kijkt opzij naar zijn vader, die hem een grote glimlach teruggeeft. „Het was een zeer pijnlijke en ontwrichtende periode, die ons allen volledig in haar greep hield. Ik ben ontzettend trots op wat Bas nu heeft bereikt. Dat gun ik iedereen.”

 

Artikel gepubliceerd in De Limburger op 11 februari, geschreven door: Marjolein Welling